Console's van de vierde generatie
SNES
De Super Nintendo Entertainment system(SNES) was Nintendo's tweede thuisconsole, de opvolger van de Nintendo Entertainment system(NES). Vergleken met de andere consoles van die tijd had hij een relatief langzame CPU wat ervoor zorgde dat hij de spellen niet zo snel speelde, maar dat maakte niks uit, want nintendo had zijn markt aandeel nog en Mario.









Sega genesis
De Mega Drive was een 16 bit Sega spelcomputer die in 1980 op de markt kwam in Europa. Hier werd zijn naam al snel vervangen door Genesis. De Genesis werd een groot succes in de VS en Europa, omdat het de NES ver overtrof. Omdat Nintendo met de SNES kwam, daalde de verkoop en moest Sega met iets anders komen. Ze introduceerde de Mega-cd die het mogelijk maakte om games vanaf de cd-rom te spelen. Dit verbeterde het geluid en beeld. Alleen de verkoop hiervan viel erg tegen, omdat hij erg duur was.

Neo Geo
De Neo-Geo was gebaseert op een speelhal type, omgebouwd tot een spelcomputer. uitgebracht in 1990, de Neo-Geo lag ver voor op zijn voorgangers. De kleurijke 2D beeld en geluidskwaliteit waren uitstekend. Voor deze relatief dure console waren er twee versies verkrijgbaar: een thuisversie en een arcadeversie, zoals je die vind in een speelhal. het belangrijkste was de processor want die was 50 procent sneller dan alle consoles in die tijd. Omdat de Neo-Geo wel 650 amerikaanse dollar was, en de games wel 200 dollar. Daarom was de verkoop verre van een succes.

CD-i
De CD-i was een multimediasysteem van Philips. Uitgebracht in 1991, de CD-i kon cd's, foto cd's en in combinatie met een videocartrigde, video cd's (VCD) worden afgespeelt. De Nintendo karakters kwamen al snel op deze console zoals Mario Wacky Worlds, de CD-i kloon van Super Mario Worlds, maar de console werd nooit een echt succes.
PC Engine
De PC engine was een creatie van de Japanse Hudson Soft. In europa en de VS werd hij gelanceerd met de naam Turbografx en Turbografx 16 in 1989. De PC engine is een zeer compacte console, omdat er van de driechip structuur en het gebruik van de nieuwe HuCard. Dit was een gegevenskaart die de grootte had van een creditcard. De naam kwam van Hudson en Card. Door nieuwe mensen in het bedrijf konden er nieuwe mogelijkheden op gebied van beeld en geluid komen. Hierdoor werd de PC-engine evenwaardig beschouwd aan de SNES, die pas veel later zou komen.



Supergrafx
Eerder bekend als de PC-engine 2, de Supergrafx kwam uit in 1989. Hij was eigenlijk een jaar eerder gepland. Hoewel NEC, de makers, beweerden dat er een 16 bitsprocessor inzat, gebruikte de Supergrafx toch dezelde processor als de PC-engine. Hij presteerde wel beter door de vier maal vergrootte RAM geheugen en tweede videochip met een eigen RAM en besturingsmechanismechip. Ook ondersteunde de Supergrafx twee srcollende achtergrondlagen, maar door al deze verbeteringen had de 8 bitsprocessor het heel zwaar. Tegen alle verwachtingen in was de Supergrafx een hele groote flop. Er zijn slechts 6 software titels uitgebracht. Ook waren deze spellen heel duur en niet alle mogelijkheden van de console waren benut.