De Geschiedenis van de Mode
Eigenlijk is de mode bijna net zo oud als de mensheid zelf. Het bestond namelijk al in de Oudheid. Ook droegen de mensen van adel in de middeleeuwen al de meest prachtige kleding. Aan iemand zijn of haar kleding kon je toen zelfs afleiden tot welke stand iemand behoorde. Iemands sociale klasse en positie in de maatschappij kon je toen dus aflezen aan de kleding die deze persoon droeg. Na de Franse Revolutie verviel dit. De norm viel weg. Je kon dus niet meer goed aan iemands kleding aflezen tot welke klasse hij of zij behoorde. Hierdoor ontstond mode.
De Franse revolutie
In de Franse revoluitie werd er een einde gemaakt aan de overdreven verdierde kleding van de vorige periodes. Bleef men zich toch zo rijk van kleuren kleden, dan bestont het gevaar dat men gevangen werd genomen. De revolutionairen gingen zich opzettelijk erg slordig kleden. zij droegen een lange broek(pantalon), een vest en een jas. De kleding paste bijna nooit. Deze was te wijd of te smal en soms allebei.
Confectiefabrieken
Kantfabriekjes en weverijen voor dure stoffen werden getsloten. Er werden nu confectiefabrieken opgericht. Gevangen maakten hier de eenvoudige kleding voor de burgers. De revolutionaire vrouwen droegen overdreven opzichtige kleding. De vormen van hun lichaam moesten vooral goed te zien zijn. Daarvoor maakten ze hun kleding soms nat, zodat alles aan hun lichaam plakte.
Nadat de rellen van de revolutie enigzins voorbij waren en er een nieuwe regering was gekomen, verdween de opzettelijke slordigheid. Vooral nadat Napoleon tot keizer was gekroond
Herontdekking van de Romeinse stijl
In de negentiende eeuw was juist het stadje Pompeï herontdekt. Iedereen had nu belangstelling voor het leven van de Romeinen. Vandaar dat dit ook in de kleding te zien was, vooral in de dameskleding. De mannen droegen gemakkelijke Engelse kleding.
Empire-stijl
De kleding uit de tijd van Napoleon wordt de empire kleding genoemd. De jurken waren erg eenvoudig van model en gemaakt van dunne stoffen. De lange rechte jurkjes hadden een hoge taille, laag uitgesneden hals en pofmoutjes. Onder deze kleding droegen de dames een vleeskleurig tricot hempje en voor het eerst een directoire(onderbroek). De broek werd al eerder door kinderen gedragen, maar nu ook door de dames. Een recht korsetje zorgde ervoor dat de boezem omhoog werd geduwd. Om zich tegen de kou te beschermen droegen de dames kasjmier sjaals of een lange rechte overjas.
Het mannen kostuum zou de komende 150 jaar weinig veranderen. De kleding was afgekeken van de rijkleding van de Engelse landheren. Het bestond uit een linnen overhemd met een opstaande boord(kraag) en een losjes omgeknoopte das. Daarbij werd een kniebroek gedragen of een lange strakke broek. De lange broek droeg de man in de laarzen. De jas was aan de voorkant kort en had achter 2 lange panden. Als overjas werd de redingcote of een cape met veel plerines gedragen. Vanaf nu verschijnt de hoge hoed. Na circa 1850 waren er weinig persoonlijke verschillen in de mannenkleding. De kleding was donker van kleur en had weinig versiering.
De kleding na de tijd van Napoleon
Nadat Napoleon was verdwenen, verdween ook zijn invloed op de kleding. De kleding in de periode van de romantiek werd overdreven van vorm en versiering of heel eenvoudig en huiselijk(de Biedermeiertijd in Duitsland). Voor de confectie was het erg belangrijk dat in deze tijd de eerste naaimachines verschenen. De kleding van de man werd nog donkerder en stijver. Als versiering dienden de wandelstok, horloge met ketting en de knopen aan het vest.
De kleding van de vrouw veranderde helemaal. De jurken waren hoog gesloten (preuts) en van dikker materiaal gemaakt. Door de versieringen in de zoom ging de rok weer wijd uitstaan. De onderrokken werden weer verstevigd, dit keer met paardenhaar. Deze onderrokken werden crinolines genoemd. Voorals na 1850 kon de doorsnede wel eens 2,5 meter zijn. De balzaal leek soms wel eens een tentenkamp. Door deze problemen is waarschijnlijk de tournure ontstaan. Het is een soort rok wat je weer over je rok doet. De extra ruimte in de onderrok zat nu alleen aan de achterkant. Over de rok werd een overrok gedragen. Deze werd aan de achterkant gedrapeerd. Hierdoor leken de dames op eenden die op straat waggelden. In de krant kwamen vaak spotprenten waarop de kleding werd vergeleken met een stoel die de dames aan de acherkant droegen.
Hoofdmode
Het haar van de vrouw hing in pijpenkrullen langs de oren met een knotje bovenop het hoofd. Men noemde het kapsel 'a la giraffe'. Hoeden en mutsen waren versierd met bloemen, kant, linten en veren. Belangrijk voor de mode was dat in 1858 het eerste haute-couture-huis werd geopend in Parijs. De eigenaar was de Engelse kleermaker Worth. Hij liet zijn jurken showen door jonge meisjes, de eerste mannequins. In Amerika kwam men in deze tijd ook met een nieuwtje dat nu niet meer weg te denken is, namelijk het knippatroon. Dit kon per post besteld worden.
Eind negentiende eeuw, begin van de emancipatie
In Engeland en Amerika waren enkele vrouwen die zich ergerden aan de dringende voorschriften van de mode. Nu eens een strakke rok, dan weer een overdreven wijde rok en als toppunt van kwelling een korset. De vrouwen trokken hun korsetten uit, droegen wijde rechte jurken(hobbezakken) en liepen op platte schoenen.
In Amerika werd de eerste broekrok gedragen, zodat ook de dames beter zouden kunnen sporten (fietsen, tennissen en paardrijden). De broekrok werd een Bloomer genoemd naar de ontwerpster Amelia Bloomer. We noemen deze beweging: 'De Reformbeweging'. Toch bleven de meeste vrouwen keurig in hun korset lopen en droegen een mantelpak met een lange rok. De mannen trokken ook voor het eerst een sportkostuum aan. Uit Engeland kwamen de tweedjasjes en kniebroeken. Blazers werden gedragen bij het zeilen. Om te zwemmen droegen de mannen een badpak. Dit was een soort hansop met korte mouwen en lange pijpen.
De negentiende eeuw laat zien dat er ook aan de mode veel verandert onder invloed van politieke en culturele veranderingen.
Eigenlijk is de mode bijna net zo oud als de mensheid zelf. Het bestond namelijk al in de Oudheid. Ook droegen de mensen van adel in de middeleeuwen al de meest prachtige kleding. Aan iemand zijn of haar kleding kon je toen zelfs afleiden tot welke stand iemand behoorde. Iemands sociale klasse en positie in de maatschappij kon je toen dus aflezen aan de kleding die deze persoon droeg. Na de Franse Revolutie verviel dit. De norm viel weg. Je kon dus niet meer goed aan iemands kleding aflezen tot welke klasse hij of zij behoorde. Hierdoor ontstond mode.
De Franse revolutie
In de Franse revoluitie werd er een einde gemaakt aan de overdreven verdierde kleding van de vorige periodes. Bleef men zich toch zo rijk van kleuren kleden, dan bestont het gevaar dat men gevangen werd genomen. De revolutionairen gingen zich opzettelijk erg slordig kleden. zij droegen een lange broek(pantalon), een vest en een jas. De kleding paste bijna nooit. Deze was te wijd of te smal en soms allebei.
Confectiefabrieken
Kantfabriekjes en weverijen voor dure stoffen werden getsloten. Er werden nu confectiefabrieken opgericht. Gevangen maakten hier de eenvoudige kleding voor de burgers. De revolutionaire vrouwen droegen overdreven opzichtige kleding. De vormen van hun lichaam moesten vooral goed te zien zijn. Daarvoor maakten ze hun kleding soms nat, zodat alles aan hun lichaam plakte.
Nadat de rellen van de revolutie enigzins voorbij waren en er een nieuwe regering was gekomen, verdween de opzettelijke slordigheid. Vooral nadat Napoleon tot keizer was gekroond
Herontdekking van de Romeinse stijl
In de negentiende eeuw was juist het stadje Pompeï herontdekt. Iedereen had nu belangstelling voor het leven van de Romeinen. Vandaar dat dit ook in de kleding te zien was, vooral in de dameskleding. De mannen droegen gemakkelijke Engelse kleding.
Empire-stijl
De kleding uit de tijd van Napoleon wordt de empire kleding genoemd. De jurken waren erg eenvoudig van model en gemaakt van dunne stoffen. De lange rechte jurkjes hadden een hoge taille, laag uitgesneden hals en pofmoutjes. Onder deze kleding droegen de dames een vleeskleurig tricot hempje en voor het eerst een directoire(onderbroek). De broek werd al eerder door kinderen gedragen, maar nu ook door de dames. Een recht korsetje zorgde ervoor dat de boezem omhoog werd geduwd. Om zich tegen de kou te beschermen droegen de dames kasjmier sjaals of een lange rechte overjas.
Het mannen kostuum zou de komende 150 jaar weinig veranderen. De kleding was afgekeken van de rijkleding van de Engelse landheren. Het bestond uit een linnen overhemd met een opstaande boord(kraag) en een losjes omgeknoopte das. Daarbij werd een kniebroek gedragen of een lange strakke broek. De lange broek droeg de man in de laarzen. De jas was aan de voorkant kort en had achter 2 lange panden. Als overjas werd de redingcote of een cape met veel plerines gedragen. Vanaf nu verschijnt de hoge hoed. Na circa 1850 waren er weinig persoonlijke verschillen in de mannenkleding. De kleding was donker van kleur en had weinig versiering.
De kleding na de tijd van Napoleon
Nadat Napoleon was verdwenen, verdween ook zijn invloed op de kleding. De kleding in de periode van de romantiek werd overdreven van vorm en versiering of heel eenvoudig en huiselijk(de Biedermeiertijd in Duitsland). Voor de confectie was het erg belangrijk dat in deze tijd de eerste naaimachines verschenen. De kleding van de man werd nog donkerder en stijver. Als versiering dienden de wandelstok, horloge met ketting en de knopen aan het vest.
De kleding van de vrouw veranderde helemaal. De jurken waren hoog gesloten (preuts) en van dikker materiaal gemaakt. Door de versieringen in de zoom ging de rok weer wijd uitstaan. De onderrokken werden weer verstevigd, dit keer met paardenhaar. Deze onderrokken werden crinolines genoemd. Voorals na 1850 kon de doorsnede wel eens 2,5 meter zijn. De balzaal leek soms wel eens een tentenkamp. Door deze problemen is waarschijnlijk de tournure ontstaan. Het is een soort rok wat je weer over je rok doet. De extra ruimte in de onderrok zat nu alleen aan de achterkant. Over de rok werd een overrok gedragen. Deze werd aan de achterkant gedrapeerd. Hierdoor leken de dames op eenden die op straat waggelden. In de krant kwamen vaak spotprenten waarop de kleding werd vergeleken met een stoel die de dames aan de acherkant droegen.
Hoofdmode
Het haar van de vrouw hing in pijpenkrullen langs de oren met een knotje bovenop het hoofd. Men noemde het kapsel 'a la giraffe'. Hoeden en mutsen waren versierd met bloemen, kant, linten en veren. Belangrijk voor de mode was dat in 1858 het eerste haute-couture-huis werd geopend in Parijs. De eigenaar was de Engelse kleermaker Worth. Hij liet zijn jurken showen door jonge meisjes, de eerste mannequins. In Amerika kwam men in deze tijd ook met een nieuwtje dat nu niet meer weg te denken is, namelijk het knippatroon. Dit kon per post besteld worden.
Eind negentiende eeuw, begin van de emancipatie
In Engeland en Amerika waren enkele vrouwen die zich ergerden aan de dringende voorschriften van de mode. Nu eens een strakke rok, dan weer een overdreven wijde rok en als toppunt van kwelling een korset. De vrouwen trokken hun korsetten uit, droegen wijde rechte jurken(hobbezakken) en liepen op platte schoenen.
In Amerika werd de eerste broekrok gedragen, zodat ook de dames beter zouden kunnen sporten (fietsen, tennissen en paardrijden). De broekrok werd een Bloomer genoemd naar de ontwerpster Amelia Bloomer. We noemen deze beweging: 'De Reformbeweging'. Toch bleven de meeste vrouwen keurig in hun korset lopen en droegen een mantelpak met een lange rok. De mannen trokken ook voor het eerst een sportkostuum aan. Uit Engeland kwamen de tweedjasjes en kniebroeken. Blazers werden gedragen bij het zeilen. Om te zwemmen droegen de mannen een badpak. Dit was een soort hansop met korte mouwen en lange pijpen.
De negentiende eeuw laat zien dat er ook aan de mode veel verandert onder invloed van politieke en culturele veranderingen.
Petra en Eva © 2012/2013 Contact: petra.muilwijk@hotmail.com Bronvermelding